برداشت از گلستان کشمیری

آیةاللَّه خوئى

نامه مرحوم آیةاللَّه خوئى به استاد
× جناب علامة حجةالاسلام سید عبدالکریم رضوى کشمیرى دام موفقاً
بعد از تحیت طیبه و دعا براى دوام صحّت شما و شفاى عاجل؛ نامه‏اى که متضمن تصمیم قطعى براى بازگشت شما به نجف اشرف است به ما رسید و بسیار مسرور شدیم؛ چرا که حوزه علمیه نجف اشرف، به امثال شما بسیار نیاز دارد، خداوند شما را براى خدمت دین موفق بدارد.
اما آنچه ما از سیره و طیبه شما از نجف اشرف دیدیم، از مسائل مربوطه به سیاست پرهیز شده بود و مورد شهادت ما است. و نیز این مطلب که تمام علاقه شما در وظائف دینیّه و سلوک حَسَن صرف مى‏باشد.
و این نامه من به منزله شهادت کتبى درباره سلوک شما در حوزه علمیه نجف اشرف مى‏باشد. با وجود این، من تضمین مى‏کنم که هرگاه نیاز به شهادت شفاهى هم باشد، نزد ما مانعى از این‏گونه شهادت نیست.

خوانندگان عزیز با توجه به مقاله بعدی یعنی 1734 در همین وبلاگ و سایت معرفت که عنوانش است روسیه شریک دزد یا رفیق قافله برآن شدم تا اول این ضرب المثل زیبای و شیرین فارسی را که امروز خیلی در جامعه جهانی و حتی جامعه خودمان کاربرد دارد را تقدیم نماییم تا با یک ذهنیت از قبل بیان شده به آن مقاله مراجعه و مطالعه فرمایید.

مورد استفاده:

در مورد اشخاصی به کار می‌رود که با طرفین دعوا زدوبند داشته باشند.

روزی روزگاری، در دوره‌ای که مردم برای تجارت و رفت و آمد بین شهرها و کشورها از حیواناتی مثل شتر استفاده می‌کردند. خطر غارت اموالشان توسط راهزنان زیاد بود. این گروهها در کمینگاه‌هایی در مسیر کاروانیان مخفی می‌شدند و در یک وقت مناسب بر سر راه کاروان‌های تجاری قرار می‌گرفتند و تمامی اموال آنها را غارت می‌کردند. اگر کاروانیان مقاومت می‌کردند و به دستورات آنها گوش نمی‌کردند ممکن بود حتی آنها را بکُشند غارتگران اموال دزدی شده را بین خود و همدستانشان تقسیم می‌کردند و پولی به دست می‌آوردند.

  (بیشتر…)