ظهور منجی موعود یک اعتقاد عمومی در تمامی ادیان است. کتاب های مقدس آسمانی، چه آنها که بخشی یا تمام آنها وجود دارد و چه آنها که منقولاتی از آنان در کتاب های دیگر آمده است، بشارت داده اند که جهان در سیطره ظلم و فساد نمی ماند؛ بلکه جماعت صالحان به امامت “رهبر موعود” عدل و داد را در گیتی حاکم خواهند کرد.

در مقدمه صحیفه سجادیه: «مَا خَرَجَ وَ لَا یَخْرُجُ مِنَّا أَهْلَ الْبَیْتِ إِلَی قِیَامِ قَائِمِنَا أَحَدٌ لِیَدْفَعَ ظُلْماً أَوْ یَنْعَشَ حَقّاً إلَّا اصْطَلَمَتْهُ الْبَلِیَّةُ، وَ کَانَ قِیَامُهُ زِیَادَةً فِی مَکْرُوهِنَا وَ شِیعَتِنَا» (تا وقتی که زمان قائم ما فرانرسیده هر کس ازخاندان پیامبر برای دفع ظلم یا إقامه حق قیام کند بلاها او را فرا می گیرد و قیامش موجب افزایش ناراحتی ما أهل بیت و شیعیان می گردد) از امام صادق علیه السلام صادر می شود.«عمر بن حنظله می گوید از امام صادق علیه السلام شنیدم که پنج نشانه قبل از قیام قائم وجود دارد: صیحه آسمانی، سفیانی، خسف (فرورفتن زمین)، قتل نفس زکیه و یمانی. گفتم: فدایت شوم، اگر کسی از خاندان شما قبل از این نشانه ها قیام کند با او همراه شویم؟ امام فرمود: نه»