چون محاسبه نفس گفته شد پس مراقبه واجب آمد بر نفس

دومین گام برای انسان متخلق به اخلاق اسلامی، بعد از انجام مشارطه و وادار نمودن نفس اماره به پیروی از اوامر و نواهی مولا، مراقبۀ از نفس در برابر ابتلاء به انواع معاصی و قیود بردگی می‌باشد تا از این طریق هر چه بیشتر و سریع‌تر به درجات سعادت و کمال نائل آید؛ لذا باید توجه داشت که آدمی همان‌طور که قبل از انجام هر عمل باید مراقب هوا و هوس نفسانی خود باشد، حین انجام عمل نیز باید این مراقبه را ادامه بدهد تا گرفتار رذالت در عمل و نابودی آن نگردد و بدین واسطه، لجام نفس و حافظ عمل شده و از میوه و ثمرۀ شیرین آن، که کسب معرفت، رشد و تعالی و عزت و سربلندی تنها بخشی از آن است، بهره‌مند شود. البته باید توجه داشت که مراقبت از نفس شامل تمامی مراتب نفسانی، اعم از مراقبت در مرحلۀ تفکر، مراقبت در مرحلۀ عواطف و همچنین مراقبت در مرحلۀ اعضاء و جوارح از قبیل: زبان، چشم و شکم می‌شود که برای تحقق هدف مذکور، مراقبت در تمامی این زمینه‌ها برای سالک این طریق لازم و ضروری می‌باشد.

تعریف و تبیین

1. از حیث لغوی

 واژۀ «مراقبه» مأخوذ از مادۀ «رقب» به معنای حفظ کردن و گردن نهادن می‌باشد و از آنجایی که انسان به هنگام نظارت و مواظبت از چیزی گردن می‌کشد و اوضاع را زیر نظر می‌گیرد، این واژه به معنای «نظارت»، «مواظبت»، «تحقیق» و «زیر نظر گرفتن چیزی»، اطلاق شده است.[1]

مشهودات خود را از زبان دیگران می‌گفت/ آیت‌الله بهجت عارف بود یا زاهد؟

اگر چه در همین وبلاگ بارها در خصوص زندگینامه و دستورات ایشان مطالبی تقدیم گردید ولی آنقدر مطالب در خصوص ایشان زیاد است که هرچه بگویم هیچ وقت حق مطلب را  یتوانیم بیان کنیم .
سیره معنوی آیت الله سید علی قاضی

تنگی معیشت و فقر در بعضی از مقاطع زندگی، آنچنان آقای قاضی و خانواده اش را تحت الشعاع قرار می دهد که بعضی از کتاب هایشان را می فروشند تا از پول آن امرار معاش کنند ولی هرگز راضی نمی شود از وجوهات شرعیه استفاده کند. در حالی که هزار و یک توجیه برای استفاده داشتند.