اوصاف دعا کننده

کسانی که دعایشان مستجاب است

مـــاه رمضـــان آمــد، اى یـار قمـــر سیــــما بـربنـــــد ســـــر سفـــــره، بـگشـــــا ره بـالا

اى یاوه‌ى هر جایــى، وقت است که بـازآیــى بنگــر ســوى حلــوایى، تا کِـى طلبــى حـلـــوا

بـر یـاد لب دلبـــــر، خشـک است لبِ مهتــــر خوش با شکلــم خالــى، مى‌نالــد و چون سرنا

خالــى شــو و خالــى ِبِه، لب بر لب نایى نِـــه چون نى ز دمش پرشو، و آن گاه شِکر مى‌خاⁱ.

“شهر رمضان الذی انزل فیه القران هدى للناس وبینات من الهدى والفرقان”. بعضی از روایات ناظر است بر اینکه رمضان اصلا از نام های خداست و حتی حدیث داریم که می فرماید:لا تقولوا جاء رمضان و ذهب رمضان نگویید رمضان آمد و رمضان رفت قولوا جاء شهر رمضان بگویید ماه رمضان آمد.”

 ذکر،اذکار و اوراد

 × سیره و روش علماى اخلاق و عرفان نسبت به یکدیگر فرق مى‏کند، و هر کدام طریقى خاصّ در راه رسیدن به حقّ دارند.
سیره استاد نسبت به عموم و تلامذه خاصّ فرق مى‏کرد. هرکس طلب اوراد و ادعیه و توسّلاتى مى‏نمود، عطا مى‏کردند. امّا نسبت به خواص دستور تفکر و تعقل مى‏دادند و نکات ضعف و قوّت و آثار وضعى و اخروى را متذکّر مى‏شدند. بعضى که طریق بعضى عرفا را داشتند خیال مى‏کردند استاد فقط ذکر مى‏دهند، که این طور نبود، و همیشه مى‏فرمودند:
«اذکار و ادعیه با شرایط تأثیر مى‏گذارد و مراقبه حرف اوّل از شرایط لازم است.»
چنانچه بارها از مرحوم آقاى قاضى نقل نمودند.
× استاد نوع اذکار، از نظر کمّى و کیفى، لفظى و قلبى، زمانى و مکانى، روحى و جسمى، دنیوى و اخروى را براى خواص متذکّر مى‏شدند، و این رشته کار ساده و آسانى نیست؛ بلکه کسى بتواند که خود راه رفته باشد و هم حاذق به طالبان راه باشد.