در مقدمه صحیفه سجادیه: «مَا خَرَجَ وَ لَا یَخْرُجُ مِنَّا أَهْلَ الْبَیْتِ إِلَی قِیَامِ قَائِمِنَا أَحَدٌ لِیَدْفَعَ ظُلْماً أَوْ یَنْعَشَ حَقّاً إلَّا اصْطَلَمَتْهُ الْبَلِیَّةُ، وَ کَانَ قِیَامُهُ زِیَادَةً فِی مَکْرُوهِنَا وَ شِیعَتِنَا» (تا وقتی که زمان قائم ما فرانرسیده هر کس ازخاندان پیامبر برای دفع ظلم یا إقامه حق قیام کند بلاها او را فرا می گیرد و قیامش موجب افزایش ناراحتی ما أهل بیت و شیعیان می گردد) از امام صادق علیه السلام صادر می شود.«عمر بن حنظله می گوید از امام صادق علیه السلام شنیدم که پنج نشانه قبل از قیام قائم وجود دارد: صیحه آسمانی، سفیانی، خسف (فرورفتن زمین)، قتل نفس زکیه و یمانی. گفتم: فدایت شوم، اگر کسی از خاندان شما قبل از این نشانه ها قیام کند با او همراه شویم؟ امام فرمود: نه»

در مواقعی اتفاق می افتد که انسان منتظر بدلیل ظلم و جور زمانه و فسق و فجور موجود  بی نهایت تشنه و شیفته ظهور مولای خود می باشد آرزوی قلبی خود را با جملاتی مثل انشاءالله ظهور نزدیک است و یا این امر خیلی دور نیست و با موارد دیگر بیان میکند قطعا این جملات تعیین کننده روز و یاساعت خاصی  برای ظهور نبوده بلکه صرفا آرزوی مشتاقین و خواهش قلبی آنان برای بیان احساسشان در تعجیل این امر اللهی است و از آنجائیکه فرمودند از زمان بعثت آخرین پیامبر عظیم الشان در واقع آخر الزمان شروع شده است  بنابراین هر روز و ساعتی می تواند لحظه ظهور موعود باشد «پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود:

حسنعلی نخودکی اصفهانی (۱۲۷۹-۱۳۶۱ق)، عالم و عارفامامیقرن سیزدهم و چهاردهمهجری قمری، مشهور به داشتن کرامت و استجابت دعا.

وی از محضر جهانگیرخان قشقایی، آخوند ملا محمد کاشی و سید محمد کاظم طباطبائی یزدی بهره برد و پس از آن، تهذیب نفس و ریاضت‌های شرعی را با نظر شخصیت‌هایی چون سید جعفر حسینی قزوینی و سید مرتضی کشمیری در پیش گرفت.