پیش از معرفی برخی از چهره های شاخص که در نظام حکومتی علی (ع) دارای کارنامه منفی و نامطلوب بوده اند، به طور فشرده به بررسی علل و عوامل ظهور و پیدایش چهره های منفی و ناکار آمد در میان مدیران و کارگزاران حکومت علوی می پردازیم. فقدان ظرفیت لازم در تحقق حکومت براساس عدل و داد

امام (ع) سیاست خویش را در عرصه های گوناگون بویژه حقوقی، مالی و اداری بر پایه قسط و عدالت، تساوی و برابری استوار ساخت. در مسایل حقوقی یعنی مساوات در برابر قانون که در یک حکومت اسلامی مطرح است، همان طور که از پیامبر (ص) در این باره نقل گردیده است: «النّاسُ أمامَ الحقِّ سِواءٌ» مردم در برابر قانون برابرند این معنا در کلمات امیرالمؤمنین  (ع) فراوان نسبت به تمامی طبقات و اقشار جامعه مطرح است، حتی راجع به حقوق اقلیت های مذهبی مسائلی را در میان می گذارند. فرد ضعیف و فرو دستی که اغلب در میان جامعه مورد اعتنا نیست، نزد علی (ع) آنقدر با ارزش و کریم است که حقِّ او را از دنیا پرستان و سردمداران ظلم و ستم باز پس می گیرد و اشخاص متموّل و زالو صفت که به حسب ظاهر قوی و نیرومند بوده و هموره از فزونی مال و دارایی های خود می نازند، نزد آن حضرت به قدری ضعیف و ناتوانند که حقوق دیگران را از آنها باز می ستاند. (بیشتر…)